Wanneer ik iets wil weten over de oudste gebergten ter wereld, vind ik het vanzelfsprekend om te begrijpen hoe en waarom gebergten ontstaan. Om het proces van gebergtevorming goed te begrijpen, heb je betrouwbare informatie nodig. Die zoektocht was indrukwekkend: gebergten die 3,5 miljard jaar geleden werden gevormd, terwijl de aarde "nog maar" 4,5 miljard jaar oud is. Het werd steeds boeiender toen ik ontdekte dat er op de allereerste continenten, zo'n 3,7 miljard jaar geleden, veel vulkanische activiteit plaatsvond!
Dit vulkanisme hielp bij de vorming van de vroege aardkorst en leidde tot mineralenafzettingen. Vulkaanuitbarstingen droegen bij aan het vroege bergvormingsproces, zij het op kleine schaal, wat resulteerde in lagen van stollingsgesteenten. De combinatie van vulkanische activiteit en minieme tektonische bewegingen leidde tot de vorming van kleine proto-gebergten. Deze structuren waren de vroege stadia van de ontwikkeling van de aardkorst en vormden de basis voor de moderne geologie. Straks meer hierover.
Gebergtevorming is meestal gerelateerd aan platentektoniek. Vulkanisme, plooien, breuken, magma-opheffing en erosie maken allemaal deel uit van orogenese, oftewel het proces van bergvorming.
Gebergten worden ingedeeld in verschillende typen op basis van hun oorsprong:
Vulkanisch gebergte door vulkanische activiteit
Plooiingsgebergte door tektonische botsingen
Blokgebergte door breuken
Koepelgebergte (Dome Mountains) door magma-opheffing.
Ook zijn er plateaugebergten door erosie van plateaus.
Mountains can be formed by folding, volcanism and faulting.
Bergen kunnen worden gevormd door plooiing, vulkanisme en breuken.
Een breuk is een lange, smalle scheur in de aardkorst. Een plaat aan de ene kant van een breuk kan omhoog schuiven terwijl de plaat aan de andere kant omlaag schuift. Stijgende platen kunnen ervoor zorgen dat breukblokken bergen vormen. Een plateau kan ontstaan als de opheffing over een groot gebied wordt verspreid.
Bergen worden gecreëerd en gevormd, niet alleen door de bewegingen van de enorme tektonische platen de Aarde vormgeven, maar ook door klimaat en erosie. De interacties tussen tektonische, klimatologische en erosieprocessen oefenen een sterke controle uit over de vorm en de maximale hoogte van bergen, evenals de hoeveelheid tijd die nodig is om een bergketen op te bouwen en weer af te breken. Rivieren die ravijnen vormen en gletsjers die bergpassen uitslijpen zijn ook eroderende processen. Paradoxaal genoeg lijkt de vorming van bergen evenzeer af te hangen van de destructieve krachten van erosie als van de constructieve kracht van tektoniek. In feite, na 100 jaar erosie te hebben gezien als de zwakke zus van de tektoniek, beseffen veel geologen dat erosie eigenlijk het hoofd van de familie kan zijn. In de woorden van een onderzoeksgroep: "Geniet van de ironie als bergen hun 'spieren' te danken hebben aan het tromgeroffel van kleine regendruppels en sijpelende bergstroompjes."
Het binnenste van de Aarde is heet genoeg om gesteente te smelten, en dat is precies wat er gebeurt. Gesmolten gesteente knijpt samen tot enorme magma-velden diep onder de grond. Omdat het minder dicht is dan het omringende gesteente, baant het zich een weg omhoog naar de oppervlakte. Als het magma de oppervlakte bereikt, krijg je een vulkaan vaak explosief met as en lava. Maar als het magma omhoog duwt maar niet echt door het oppervlak barst, kun je een koepelberg krijgen.
Blokgebergten worden gevormd als gevolg van en veroorzaakt door de trek- en drukkrachten door endogene krachten, dus vanuit het binnenste van de Aarde, ook wel bekend als breukblok-gebergten. Ze vertegenwoordigen een rechtopstaand deel van het land tussen twee breuken of aan weerszijden van een vallei of kloof.
Soorten blokbergen:
Er zijn gekantelde blokbergen met steile wanden ontstaan door breuken en zacht glooiende zijkanten, en er zijn
opgeheven blokbergen die worden gekenmerkt door platte toppen met een soort tafelvorm en zeer steile hellingen, weergegeven door twee grensbreukrotsen. De blokbergen worden ook wel het Horstgebergte genoemd.
Plooiingsgebergte ontstaat doordat 2 continentale platen tegen elkaar botsen. Door de botsing worden verschillende gesteentelagen tegen elkaar gedrukt, en ontstaan er 'plooien' in de aardkorst. In de loop van de tijd treedt erosie op.
Ook de Jura in Frankrijk is een plooiingsgebergte. Dit gebergte is ontstaan bij de botsing van het Afrikaanse en Europese continent in een late fase van de Alpiene orogenese. Het grondgebergte ging echter niet mee met deze plooiing, dat wel aan breukvorming onderhevig is geweest.
De grote breuksystemen zijn ontstaan doordat de Juraketen enigszins krom loopt. Door deze sikkel- of 'banaan'-vormige
kromming is er rek opgetreden waardoor breuken zijn ontstaan.
Ik blijf even op IJsland
Vanaf november 1963 vormt een uitbarsting van as en lava van de zeebodem voor de kust van IJsland een nieuw vulkanisch eiland, Surtsey.
Bewegingen van tektonische platen creëren vulkanen langs de plaatgrenzen, die uitbarsten en bergen vormen. Vulkanen ontstaan wanneer in een subductiezone de korst van een zinkende oceanische plaat onder de continentale plaat duikt en terechtkomt de asthenosfeer op een diepte tussen 80 en 300 km. Dit smelten wordt veroorzaakt doordat de intense hitte van de convectiestroming in de mantel het gesteente doet smelten door de afname van de druk op deze geringere diepte. Hierbij vormt zich een magmakamer.
De belangrijkste soorten vulkanische gebergten bestaan uit samengestelde kegels of het zijn stratovulkanen, zoals de Vesuvius.
Op Oldest.org vond ik de 10 oudste actieve vulkanen ter wereld.
Gelegen op het eiland Kyushu in Japan en ongeveer 2,5 miljoen jaar geleden gevormd, wordt Mt. Unzen beschouwd als de alleroudste actieve vulkaan ter wereld.
Er is echter nóg een ouder vulkanisch massief........
's Werelds oudste geïdentificeerde vulkaan bevindt zich in Namibië, op de plek die bekend staat als het Brandberg-massief. Deze vulkanische formatie wordt geschat op ongeveer 130 miljoen jaar oud en staat bekend om zijn geologische betekenis, maar ook om zijn verbluffende rotstekeningen en biodiversiteit. Het Brandbergmassief is ook de thuisbasis van de beroemde rotsschildering "White Lady".
De formatie is een overblijfsel van een lange periode van tumultueuze vulkanische en geologische activiteit op aarde, waarin het zuidelijke supercontinent Gondwana uit elkaar viel.
Tumultueuze vulkanische en geologische activiteit komen we ook tegen als we nóg verder terug gaan in de tijd. Botsingen tussen vulkanische eilandenbogen en kleine kratons is gedurende de geologische tijd één van de belangrijke tektonische processen geweest bij de vorming van berggordels op de eerste continenten.
What Were the Ancient Supercontinents?
WorldAtlas. Dit was m'n bron, maar ik heb de volgorde van de Supercontinenten chronologisch geplaatst in de tijd, beginnend bij het eerste supercontinent Vaalbara 3,6 miljard jaar geleden.
- Vaalbara
- Ur
- Kenorland
- Arctica
- Atlantica
- Colombia (Nuna)
- Rodinia
- Pannotia
- Gondwana en Laurazië
- Pangea
Kaapvaal en Pilbara vormden ooit Vaalbara
Er zijn enkele kandidaten voor de allereerste continenten. Er is enig bewijs dat twee kratons dateren van zo'n 3,5 miljard jaar geleden en samen het kleine continent Vaalbara vormden. De twee kratons waren destijds de enige op onze planeet - een ontdekkingsreiziger die de Aarde vanuit een ander sterrenstelsel bezocht, zou een enkele bruine stip te midden van al het blauw hebben gezien. Tegenwoordig is Vaalbara verspreid over twee kratons: het Kaapvaal-aton in Zuidelijk Afrika en het Pilbara-kr in noordwestelijk Australië.
Er is paleomagnetisch bewijs van oude vulkanische rotsen, greenstone-gordels en metamorf gesteente, dat onder invloed van hoge temperatuur en druk of hydrothermale vloeistoffen is veranderd. De samenvoeging van de twee kratons, en de daaropvolgende fragmentatie zouden een rol kunnen hebben gespeeld in de vroege dynamiek van de aardmantel en hebben bijgedragen aan de vorming van de korst van de planeet.
Toch is het bestaan van Vaalbara nog steeds nogal speculatief, en dus is de meest zekere kandidaat voor het oudste
supercontinent Ur. Net als zijn mogelijke voorganger was Ur kleiner dan alle huidige continenten, maar het kan miljoenen jaren hebben bestaan als het enige continent op onze planeet, met alleen wat kleine eilandjes om het gezelschap te houden. Tegenwoordig leeft Ur voort als onderdeel van India, Madagaskar en Australië.
Terwijl Vaalbara waarschijnlijk bestond van ongeveer 3,6 tot 2,8 miljard jaar geleden, toen de kratons uit elkaar vielen, ontstond Ur ongeveer 3 miljard jaar geleden en overleefde het feitelijk intact als onderdeel van grotere supercontinenten tot het uiteenvallen van Pangea slechts 200 miljoen jaar geleden. Met iets minder dan 3 miljard jaar is Ur vrijwel zeker de langstlevende landmassa die deze planeet ooit zal zien, en toch blijft het nu hopeloos obscuur.
Een andere kandidaat voor één van de vroegste supercontinenten was Ur.
Het was mogelijk veel kleiner dan het huidige Australië, maar het speelde een cruciale rol in de geologische evolutie en diende het als een fundamentele fase voor latere supercontinenten zoals Kenorland, Nuna, Gondwana en uiteindelijk Pangea.
Het supercontinent Ur, dat ongeveer 3 miljard jaar geleden bestond, was ook één van de eerste supercontinenten waarbij delen van het huidige Antarctica en India verbonden waren. Het vulkanisme in deze periode leidde tot de vorming van overeenkomstige magmatische gesteenten in beide regio's. Dit betekent dat er vergelijkbare geologische kenmerken en rotsformaties zijn die terug te voeren zijn op die tijd. Het continent bestond voornamelijk uit vulkanisch en stollingsgesteente, met minimale bodemontwikkeling vanwege de toen nog niet aanwezige vegetatie. Het was echter wel de thuisbasis van enkele van de vroegste microbiële levensvormen op aarde, zoals blijkt uit fossielen in ondiepe mariene omgevingen.
Hoewel minder bekend dan latere supercontinenten, blijft de erfenis van Ur voortbestaan in de oude kratons die vandaag de dag nog steeds de kernen van continenten vormen, wat de fundamentele rol ervan in de dynamische geschiedenis van de aardkorst benadrukt.
In de video verschijnt heel even een topografische kaart van Antarctica.
EANT = East Antarctica
MBL = Marie Byrd Land
AP = Antarctisch Schiereiland
TI = Thurston Island
EWM = Ellsworth-Whitmore
Op de kaart hiernaast is te zien dat Noordoost-Antarctica uit bergachtige gebieden bestaat en dat er zuidelijker kleine rotsachtige zones liggen (kleine blauwe gebiedjes), de zogenoemde kratons. Omdat het oppervlak is bedekt met ijs en daarom niet direct toegankelijk is, komt de informatie over de tektonische geschiedenis voornamelijk uit seismische gegevens en kernmonstergegevens.
Bron: ResearchGate
Kaart met de aangrenzende gebieden, die wijzen op een ooit aan elkaar verbonden terrein.
Earth's Oldest Rocks
Wetenschappers hebben gesteenten in oude rotsen ontdekt die over de hele wereld verspreid zijn.
Gneis is een metamorf gesteente dat wordt gevormd wanneer hitte en druk worden uitgeoefend op een bestaand gesteente. De metamorfe krachten die samen gneis maken, zorgen er ook voor dat de minerale kristallen zich uitlijnen tot afzonderlijke banden, waardoor het een gebladerd of gestreept uiterlijk krijgt.
De oudste gesteenten op Antarctica zijn Precambrische gneisses, die het grootste deel van de geologische tijd beslaan, van ten minste 3.1 miljard tot 480 miljoen jaar.
Bron afbeelding SwissEduc Gletsjers online
Dharwar-rotsen zijn de oudste metamorfe gesteenten van India. Ze zijn gevormd tussen 2,5 miljard en 1,8 miljard jaar geleden. Ze zijn gevormd door de metamorfose van de sedimenten van Archeïsche rotsen.
Bron afbeelding: Antonio Mascarenhas Nationaal Instituut voor Oceanografie
Samenvatting
De oudste mineralen uit de aardkorst die tot nu toe zijn ontdekt, zijn de zirkonen die zijn gevonden in Archean gemetamorfoseerd sedimentair gesteente uit de Jack Hills in het zuidwesten van Australië. Analyse van de zirkoon levert consequent dateringen op van meer dan 4 miljard jaar geleden, waarvan de oudste zelfs 4,4 Ga is. Het gesteente waarin de zirkoon oorspronkelijk werd gevormd, zou één van de alleroudste continentale korsten zijn geweest die er bestonden! Helaas zijn de originele rotsen die deze zirkonen leverden hoogstwaarschijnlijk al lang verdwenen.
Een microscoopbeeld van een 4,4 miljard jaar oude zirkoon. Dit gekristalliseerd mineraal dateert van 4,4 miljard jaar geleden, waardoor zirkonen één van oudste aardse materialen zijn die ooit op deze planeet is gevonden. Deze is gevonden in de Jack Hills, Australië.
Bron afbeelding: John Valley, Universiteit van Wisconsin-Madison
Het oudste intacte gesteente dat tot nu toe op Aarde is gevonden, is afkomstig van het Acasta Gneiss Complex in het noordwesten van Canada.
Bron afbeelding Freepik
Barberton Mountains, Zuid-Afrika (3,5 miljard jaar oud)
Het vulkanisch gevormde Barberton Makhonjwa-gebergte, gelegen in het noordoosten van Zuid-Afrika, omvat 40% van de Barberton Greenstone Belt, één van 's werelds oudste geologische structuren. Het gebergte vertegenwoordigt de best bewaarde opeenvolging van vulkanisch en sedimentair gesteente dat zo'n 3,6 miljard jaar oud is en vormt een gevarieerde opslagplaats van informatie over oppervlaktecondities, meteorietinslagen, vulkanisme, continentvormingsprocessen en zelfs de omgeving van het vroege leven. Alleen de Isua Formatie aan de zuidwestkust van Groenland is ouder. De rotsen in de ‘Greenstone’ formatie zijn de oudste ter wereld en bestaan al 3,8 miljard jaar. De Isua Formatie, die bestaat uit vulkanisch gesteente, sediment en ijzer, is ook tot op heden onveranderd gebleven. Hierdoor heeft het veel informatie verschaft over het aardoppervlak en het ontstaan van het leven op onze planeet.
Barberton Greenstone Belt
Deze Greenstone-gordels bestaan voornamelijk uit vulkanisch gesteente, met kleine sedimentaire gesteenten die zich vermengen met vulkanische formaties. Dit zijn geologische structuren die ontstaan door de ophoping van gesmolten gesteente, as en gassen onder het aardoppervlak Deze materialen worden tijdens vulkaanuitbarstingen door openingen of ventilatieopeningen in de aardkorst verdreven. Vulkanische en sedimentaire sequenties van Barberton Greenstone Belt (BGB) op het Kaapvaal-kraton vertonen opmerkelijke stratigrafische ouderdomscorrelaties met het Pilbara-kraton in West-Australië. Dit impliceert dat de opeenvolgende afzettingen van gesteenten en sedimenten uit die periode identiek zijn.
Pilbara Greenstone Belt
De hete vroege Aarde produceerde dikke basaltlava die een dichte korst vormde. Deze korst werd verwarmd door de mantel eronder, waardoor granietmagma ontstond. Dit leidde tot een onstabiele laag, waarbij graniet met lagere dichtheid bovenop basalt met hogere dichtheid kwam. De granieten klonten stegen op en de basalt zonk, wat door wetenschappers 'gravitationele omwenteling' wordt genoemd. Dit omwentelingsproces van de korst op de vroege Aarde is zichtbaar in de Pilbara-regio door granieten koepels en Greenstone Belts.
Videofragment
Bron afbeelding: The Conversation David Murphy
Hamersley Range, Australië (3,4 miljard jaar oud)
Mount Meharry, hoogste piek in West-Australië, op 1.253 m
In West-Australië is de Hamersley Range de op één na oudste bergketen ter wereld. Het gebergte maakt deel uit van het Pilbara-kraton, dat ongeveer 3,4 miljard jaar oud is. Een kraton is het oudste deel van een continentale plaat - een blok van de aardkorst. Het Pilbara-kraton, ligt dus ten grondslag ligt aan het Hamersley-gebergte, maar het gebergte zelf is jonger dan 3,4 miljard jaar. De vervorming die de regio begon op te heffen en de strak gevouwen rotsen van het gebergte creëerde, begon ongeveer 2,2 miljard jaar geleden
Dit kraton is gevormd als gevolg van de bestendiging van oude vulkanische eilanden en zeebekkens, waardoor het een van de meest oorspronkelijke landmassa's van de aarde is. Het Hamersley-gebergte is een enorme uitgestrektheid van ijzerrijke aarde, die zich onderscheidt door zijn levendige rode en bruine tinten, in contrast met ruige ontsluitingen en glooiende heuvels.
Waterberg Mountains, Zuid-Afrika (2,8 miljard jaar oud)
De vorming van de Waterberg Mountains wordt toegeschreven aan geologische processen die plaatsvonden tijdens het Proterozoïcum. Ze worden gekenmerkt door opvallende rode zandstenen kliffen en plateaus. De naam "Waterberg" is gebruikt omdat het gebergte bekend staat om zijn talrijke bronnen en waterlopen.
De onderliggende rotsformatie is afkomstig van het Kaapvaal kraton, dat ongeveer 2,7 miljard jaar geleden werd gevormd als een voorloper van de formatie. Deze korstformatie werd de basis van de Waterberg, die verder werd getransformeerd door samenpersing en opwaartse stuwing van stollingsgesteenten. De oorspronkelijke omvang van deze opwaartse rotsopstuwing besloeg ongeveer 250.000 vierkante kilometer.
Sedimentaire afzetting van rivieren die door Waterberg sneden, duurde tot ongeveer 1,5 miljard jaar geleden voort. In recentere tijd (ongeveer 250 miljoen jaar geleden) botste het Kaapvaal kraton met het supercontinent Gondwana en splitste Gondwana in zijn huidige continenten.
Magaliesberg Mountains, Zuid-Afrika (2,3 miljard jaar oud)
Ongeveer 2 miljard jaar geleden ontstonden de bergketens van de Magaliesberg-regio toen enorme hoeveelheden gesmolten magma geleidelijk een uitgestrekt gebied van 65.000 km² aan vast stollingsgesteente vormden over en tussen de bestaande sedimentaire lagen.
De Magaliesberg Mountains werden gevormd door de opeenhoping van sedimenten in een oude ondiepe zee. Gedurende miljoenen jaren werden deze sedimenten samengeperst en opgetild als gevolg van tektonische activiteit, waardoor het ruige terrein ontstond dat we vandaag zien. De Magaliesberg Mountains worden gekenmerkt door hun steile kliffen, diepe valleien en kenmerkende rotsformaties.
Hooglanden van Guyana, Venezuela (2.0 miljard jaar oud)
Auyán-tepui is 2.460 m hoog met een plateauoppervlakte van 667 km2, waardoor het een van de grootste tafelbergachtige structuren ter wereld is. Het is één van de grootste, maar niet de hoogste, tepuis in de Hooglanden van Guyana. De hoogste hoogten worden gevormd door het tafelvormige plateau, de Mount Roraima 2.772 meter
De Hooglanden van Guyana, gelegen in het noorden van Zuid-Amerika, worden geschat als een van de oudste geologische regio's op Aarde, met een ouderdom van ongeveer 2 miljard jaar. Het grootste deel van de Guyaanse Hooglanden ligt in Venezuela, maar ook in Guyana, Suriname en Brazilië. Deze oude geologische formatie vormde het landschap van de regio en vormde hoge plateaus en bergketens. De hooglanden hebben 'n unieke scherp afgesneden tafelbergachtige vorm, 'tepuy ' genaamd, Spaans, uitspraak: téhpooi. De Guyana Hooglanden zijn ook de bron van enkele van 's werelds meest bekende watervallen zoals de Angel Falls.
Mount Roraima maakt deel uit van het oude Guyana-schild. Het schild maakt deel uit van de Amazonekraton, en is een van de vijf kratons van de Zuid-Amerikaanse plaat. Het is een 1,7 miljard jaar oude Precambrische geologische formatie in het noordoosten van Zuid-Amerika die een deel van de noordkust vormt. De hoger gelegen gebieden staan bekend als de Guyaanse Hooglanden.
Het Hooglandgebied bestaat voornamelijk uit sedimentair (afzettings)gesteente dat dateert van 2 miljard jaar of ouder. Deze rotsen worden beschouwd als enkele van de oudste sedimentaire gesteenten ter wereld.
Beide Auyan-tepui en Mount Roraima zijn tepuis met een afgeplat plateau en steile wanden, maar ze hebben verschillende kenmerken en locaties:
Auyán-tepui
- Hoogte: Ongeveer 2.460 meter.
- Locatie: Gelegen in Venezuela, in het Gran Sabana-gebied.
- Angel Falls: De beroemde Angel Falls, de hoogste waterval ter wereld, valt van de rand van de Auyan-tepui. Het water stroomt naar beneden over de steile wanden van de tepui, wat een spectaculair uitzicht biedt.
Mount Roraima
- Hoogte: Ongeveer 2.772 meter.
- Locatie: Bevat delen van Venezuela, Guyana en Brazilië. Mount Roraima is een van de bekendste tepuis in het gebied en wordt vaak gekenmerkt door zijn platte top en steile wanden.
- Geologische Structuur: Het vormt de grens tussen de drie landen en heeft een unieke ecologie met veel endemische soorten.
De belangrijkste rivier die Angel Falls voedt, is de Churún-rivier, die zijn oorsprong vindt in de hooglanden en het water over de rand van de watervallen voert. De watervallen zijn vooral spectaculair tijdens het regenseizoen, van mei tot oktober, wanneer er veel regen valt en de waterstroom op zijn hoogtepunt is.
Jimmie Angel, een Amerikaanse vliegenier, was de eerste persoon was die over de watervallen vloog.
Angel Falls, gelegen in Venezuela, is 's werelds hoogste ononderbroken waterval en valt 979 meter van de berg Auyán-tepui. Het water dat Angel Falls vormt, komt voornamelijk van de regen die op de omliggende regio valt, met name de Gran Sabana, die wordt gekenmerkt door zijn tropische regenwoudklimaat.
Black Hills, VS (1.8 miljard jaar oud)
De oudste bergen in de VS bevinden zich in South Dakota en Wyoming en zijn samengesteld uit oud graniet en metamorfe gesteenten uit het Precambrium. Deze bergen worden beschouwd als een opgeheven koepel, ontstaan door het binnendringen van gesmolten magma diep in de aardkorst. De Black Hills staan bekend om hun ronde, met bos bedekte toppen, ravijnen en granieten ontsluitingen.
Een bergvormingsepisode in het Tertiair is verantwoordelijk voor de opheffing en de huidige Black Hills-regio. Deze opheffing werd gekenmerkt door vulkanische activiteit in de noordelijke Black Hills. De zuidelijke Black Hills worden gekenmerkt door Precambrisch graniet.
Dit graniet bevat mineralen zoals kwarts en veldspaat. Deze mineralen zijn onder het oppervlak gevormd uit gesmolten magma. Nadat het magma was afgekoeld en gekristalliseerd tot vast gesteente, werden dijken van stollingsgesteenten gevormd toen magma in het graniet binnendrong.
Op de Black Hills is de Mount Rushmore te vinden, ook de Jewel Cave. De grot herbergt een scala aan speleothemen en kristalformaties.
Mount Rushmore, met George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln uitgehouwen in graniet.
St. François Mountains, VS (1.5 miljard jaar oud)
De oude St. François Mountains in het zuidoosten van Missouri laten 1,5 miljard jaar oude stollingsgesteenten zien. Afgesloten of smalle rivierdalen vormen een ideale locatie om verschillende stollingsstructuren te observeren.
Dit gebergte bevindt zich in het zuidoosten van Missouri, VS, en maakt deel uit van een oud graniet- en vulkanisch plateau dat is ontstaan door vulkanische activiteit. De St. François Mountains zijn ontstaan uit lang uitgedoofde vulkanen, en werden gevormd door vulkanische activiteiten die 1,5 miljard jaar geleden plaatsvonden. Het gebied bestaat uit een ruig en heuvelachtig terrein, met groene hellingen en blootgestelde granieten ontsluitingen. De kenmerkende roze en rode granieten rots steekt af tegen het groen van de omliggende bossen.
Stirling Range, Australië (1,3 miljard jaar oud)
De Aboriginal-naam voor het gebied is Koi Kyenunu-ruff, wat 'mist die rond de bergen rolt' betekent, wat daar vaak te zien is....
.....maar ook adembenemende vergezichten in een vlammende ochtendzon.
Blue Ridge Mountains, VS (1,2 miljard jaar oud)
De Blue Ridge Mountains staan bekend om hun blauwachtige tint, die voortkomt uit de uitgestrekte bossen met loofbomen die hun hellingen bedekken.
De Blue Ridge Mountains dateren van ongeveer 1,2 miljard jaar geleden en zijn een deel van de Appalachen in het oosten van de Verenigde Staten. Ze werden gevormd door botsingen van tektonische platen, waarbij de Noord-Amerikaanse plaat in botsing kwam met de Afrikaanse plaat tijdens de assemblage van het supercontinent Pangea. De iconische Blue Ridge Parkway, waar de video mee begint, is een schilderachtige weg die door het hart van dit gebergte slingert. Deze Parkweg kronkelt 754 km langs adembenemende vergezichten en close-ups van de ruige bergen en pastorale landschappen van de Appalachen.
Laurentian Mountains, Canada (1.0 miljard jaar oud)
De Laurentian Mountains maken deel uit van het Canadese Schild, een van de oudste geologische formaties op Aarde. Het Canadese schild, dat bijna de helft van Canada beslaat, is een enorm fysiek kenmerk. Het Schild wordt gekenmerkt door zijn uitgestrekte, glooiende terrein, afgewisseld met talrijke meren en rivieren.
's Werelds grootste gebergten tot 270 miljoen jaar geleden
Hiermee begin ik m'n volgende Verdieping
Grand Canyon
De rotsen bovenin de Grand Canyon zijn ongeveer 270 miljoen jaar oud, terwijl de rotsen op de bodem van de kloof ongeveer 2 miljard jaar oud zijn.
